Nie wszystkie zęby można traktować w ten sam sposób. Nie tylko zęby mleczne i stałe wymagają odmiennego podejścia. Istnieją również tzw. zęby stałe niedojrzałe, z korzeniem, który nie wykształtował się jeszcze w pełni. Są one wyjątkowo trudne do leczenia endodontycznego. Z pomocą przychodzi tu apeksyfikacja. Jest to specjalna odmiana leczenia kanałowego, z wykorzystaniem nieco innych technik niż standardowe procedury.
Zęby stałe niedojrzałe
Zęby stałe z niezakończonym rozwojem korzenia nazywane są zębami stałymi niedojrzałymi. Ich leczenie wymaga nieco innego podejścia niż w pełni uformowane struktury. Nieuformowany w pełni korzeń posiada szeroki otwór wierzchołkowy i cienkie ściany kanałowe.
Leczenie endodontyczne takich zębów jest więc niezwykle trudne. Mechaniczne opracowywanie ścian kanału jest niemożliwe, ponieważ mogłoby to jeszcze bardziej osłabić strukturę korzenia. Apeksyfikacja jest skuteczną metodą leczenia tych problematycznych tkanek.
Apeksyfikacja – co to za zabieg?
Apeksyfikacja to metoda kanałowego leczenia zęba z niezakończonym rozwojem korzenia. Polega na wypełnieniu kanału roztworem wodorotlenku wapnia, do momentu zamknięcia w ten sposób otworu wierzchołkowego. Jest to sposób, który stosuje się przy nieodwracalnym zapaleniu lub martwicy miazgi.
Apeksyfikacja ma na celu pobudzenie dalszego wzrostu korzenia z nieuformowanymi wierzchołkami lub utworzenie twardej tkanki przy szczycie kanału. Stosowany w tym celu wodorotlenek wapnia posiada właściwości antybakteryjne i odontotropowe. Dzięki nim, możliwe jest skuteczne wypełnienie kanału i zanik wierzchołka.
Według dostępnych danych medycznych, jest to metoda skuteczna aż w 95% przypadków. W celu osiągnięcia jak najlepszych efektów konieczne jest jednak wiele wizyt w gabinecie stomatologicznym. Sam czas kształtowania się zmineralizowanej bariery może wynosić pomiędzy 3 a 24 miesiącami.
Apeksyfikacja – potencjalne skutki uboczne
Substancja wprowadzana do korzeni działa destrukcyjnie na włókna kolagenowe, co wiąże się z wpływem na mechaniczne właściwości zębiny. Korzenie poddane takiemu zabiegowi stają się cieńsze i bardziej podatne na złamania. Jak każde leczenie endodontyczne, apeksyfikacja niesie ze sobą ryzyko infekcji, która może powstać na skutek przedostania się bakterii z jamy ustnej do delikatnych tkanek we wnętrzu zęba.
Przed przystąpieniem do jakiegokolwiek leczenia kanałowego należy wykonać zdjęcie rentgenowskie. Na jego podstawie lekarz jest w stanie określić kształt i układ korzenia, stan tkanek okołowierzchołkowych i długość roboczą kanału. Apeksyfikacja może zostać przeprowadzona z użyciem popularnego wodorotlenku wapnia lub preparatu MTA i Biodentine. W każdym przypadku, ten rodzaj leczenia wymaga kilku wizyt u wykwalifikowanego stomatologa oraz sporej dozy cierpliwości.
Może Cię także zainteresować:
- Leczenie kanałowe – antybiotyk w zębie po leczeniu endodontycznym. Po co go stosować?
- Czym jest reendo? Kiedy powtórnie leczy się kanałowo zęby?
- Resekcja zęba – zabieg chirurgiczny ratujący zęby! Na czym polega resekcja wierzchołka korzenia?
- Ile trwa leczenie kanałowe? Czas trwania pojedynczego zabiegu i całego cyklu leczenia
- Stomatologia dziecięca, czyli pedodoncja – leczenie zębów u dzieci
- Endometr stomatologiczny – niezbędne urządzenie każdego dentysty. Sprawdź, do czego służy!
- Leczenie kanałowe w ciąży – jak wygląda zabieg i kwalifikacja u dentysty?
