diastema

Diastema – przerwa między zębami. Sposoby leczenia diastemy

Anna Wiktor
Piękny uśmiech to równe i proste zęby, ułożone obok siebie. Niestety, czasami przestrzeń pomiędzy górnymi jedynkami jest większa. Wówczas mówimy o występowaniu diastemy. Sprawdź, jak leczyć taki defekt i jakie są przyczyny jego powstania!

Diastema to szczelina między zębami, a dokładniej – szpara pomiędzy górnymi jedynkami. W stomatologii określa się ją jako przerwę między siekaczami przyśrodkowymi górnymi. Z pewnością nie raz o niej słyszałeś, ale być może nie znałeś fachowego nazewnictwa. Co ciekawe, diastema występuje nie tylko u ludzi – to także przypadłość u niektórych ssaków.

Diastema – przyczyny powstawania tej szczeliny między zębami

Istnieje wiele powodów, które mogą powodować występowanie diastemy. To między innymi:

  • wady ortodontyczne;
  • brak siekaczy bocznych
  • wymiana zębów mlecznych na stałe (u dzieci);
  • obecność nadliczbowego zęba, w kości od strony podniebiennej, zlokalizowanego za siekaczami;
  • mikrodoncja (nieprawidłowo małe rozmiary zębów);
  • obecność nisko przyczepionego i rozbudowanego wędzidełka wargi górnej;
  • przebyte urazy, prowadzące do przemieszczenia jednej lub obu górnych jedynek;
  • choroby nowotworowe lub choroby przyzębia, jeśli diastema pojawiła się nagle i szybko się powiększa.

Rodzaje diastemy

Rodzaje diastemy zależą od tego, w jaki sposób powstała szpara między zębami. To, w jaki sposób powstała wada zgryzu, warunkuje sposób leczenia.

Najczęściej diastemę dzieli się na trzy rodzaje, to:

  • diastema rzekoma;
  • diastema prawdziwa;
  • diastema fizjologiczna.

Diastema rzekoma najczęściej powstaje w wyniku mikrodoncji, gdy siekacze boczne są zmniejszone, ale może ona wynikać również z powodu braku górnych dwójek. Czasami ten rodzaj diastemy spowodowany jest wyrośnięciem dodatkowego zęba – źle ułożonego, który naciska na siekacze. Te w efekcie odsuwają się od siebie, w wyniku czego powstaje diastema. Może ona być wywołana również hipodoncją, czyli zbyt małą liczbą zębów w jamie ustnej.

Diastema prawdziwa jest spowodowana przerostem wędzidełka górnej wargi. To pionowy fałd, który łączy wargę górną z dziąsłem.

Istnieje

także trzeci rodzaj schorzenia – diastema fizjologiczna. Pojawia się ona u dzieci i może mieć charakter przejściowy. Diastema może być obecna, zanim wyrżną się boczne siekacze. Znika ona jednak po pojawieniu się dwójek. Szpara między jedynkami pozostaje wtedy niewielka lub prawie żadna.

Diastema może być również dzielona ze względu na to, jak blisko są położone względem siebie korony siekaczy. W tym wypadku podział to:

  • diastema zbieżna – korony siekaczy są nachylone ku sobie, ale korzenie pozostają rozsunięte;
  • diastema rozbieżna – korzenie zębów się zbiegają, a ich korony odchylają od siebie.

Jak rozpoznać diastemę?

Nie powinieneś mieć żadnych problemów z zauważeniem szczeliny między zębami. Z racji jej położenia przeoczenie jest bardzo trudne. Jeśli zauważysz u siebie przerwę między zębami, udaj się do stomatologa, który wskaże rodzaj diastemy i przyczynę jej pojawienia się.

Dla wielu osób diastema to po prostu defekt kosmetyczny i to od pacjenta zależy, czy będzie chciał podjąć leczenie diastemy. Usunięcie tego defektu wymaga podjęcia określonych kroków. Stomatolog może zalecić wykonanie odpowiedniego zabiegu.

Diastema – usuwanie i sposoby leczenia diastemy

Jeśli defekt w postaci szpary pomiędzy zębami – górnymi jedynkami – jest zmorą pacjenta, to usunięcie diastemy nie jest trudne. Zabieg może być przeprowadzany na kilka sposobów. Najszybszym sposobem na zamaskowanie diastemy jest wykorzystanie materiału kompozytowego.

Takie leczenie diastemy to prosty i mało kosztowny zabieg, polegający na przyklejeniu w miejscu luki odpowiedniego materiału. Jest on mocowany do obu zębów siecznych, aby te miały równą szerokość. Przerwa między jedynkami zostanie zamaskowana, ale takie wypełnienie nie jest zbyt trwałe, może też ulec przebarwieniu czy ukruszeniu wzdłuż linii bocznej. Wielu pacjentów skarży się także na niedostateczną estetykę takiego rozwiązania.

Pomimo takich wad materiał kompozytowy jest stosowany do leczenia diastemy, ponieważ ten zabieg nie wymaga ingerencji w strukturę zęba. Istnieje szeroka paleta kolorów materiału kompozytowego, dlatego można go idealnie dobrać do kolorystyki uzębienia pacjenta. Ewentualne uszczerbki i uszkodzenia w kompozycie są stosunkowo łatwe do naprawienia.

Idealne efekty wizualne zapewni licówka porcelanowa. W jej przypadku konieczne jest wykonanie inwazyjnego zabiegu polegającego na zeszlifowaniu przez stomatologa powierzchniowej warstwy szkliwa (o grubości od 0,3 do 0,5 mm). W ten sposób tworzone jest miejsce dla przyklejenia licówki.

Inne sposoby leczenia diastemy

Sposobem, który wiąże się z największą ingerencją w ząb, jest wykorzystanie korony protetycznej. Dentyści polecają tę metodę, jeśli górne siekacze są już mocno zniszczone. To w wyniku faktu, że połączenie pomiędzy koroną a tkankami przyzębia jest narażone na rozwój próchnicy wtórnej. Po pewnym czasie koronę protetyczną trzeba wymienić. Wtedy może się okazać, że korzeń zęba jest już tak zniszczony, że ten nadaje się tylko do usunięcia.

Leczenie diastemy może odbywać się także w ramach leczenia ortodontycznego. Im wcześniej rozpocznie się proces leczenia (nawet w wieku nastoletnim!), tym szybciej będzie możliwe uzyskanie pożądanych i prawdopodobnie trwałych efektów. Ortodonci podejmują się leczenia także u dorosłych pacjentów, ale jest ono znacznie trudniejsze, droższe i dłuższe. Także aparat ortodontyczny założony zbyt późno może nie być zbyt komfortowy, pacjenci często unikają go także z powodów estetycznych.

Po zakończeniu leczenia najczęściej konieczne jest długoletnie utrzymywanie retencji, polegającej na przyklejeniu do wewnętrznej powierzchni zębów drucika. Szpara między jedynkami jest też niwelowana poprzez zastosowanie aparatu ruchomego.


Może Cię także zainteresować:
Archiwum: kwiecień 2022
Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Poprzedni artykuł
pieczenie języka

Pieczenie języka – czy to objaw choroby? Poznaj najczęstsze przyczyny

Następny artykuł
aparat na zęby dla dzieci

Aparat na zęby dla dzieci – jaki jest najlepszy? Jakie są rodzaje aparatów ortodontycznych dla dzieci?

Podobne artykuły